Διαβάζω στον Ταχυδρόμο της 20ής Σεπτεμβρίου ένα θαυμάσιο κείμενο της Μικέλας Χαρτουλάρη:
Ηλίας Πετρόπουλος
Ο άνθρωπος που κήρυξε τον πόλεμο στις αυθεντίες.
Προτιμούσε τους μασόνους από τους ποδοσφαιριστές, την προνογραφία από την εκκλησία, τον Ρόϊδη από τον παπαδιαμάντη. Εγραψε για όσα δεν είχε γράψει κανείς άλλος , μπήκε στη φυλακή για τα βιβλία του κι έμεινε 29 χρόνια στο Παρίσι. Ο Ηλίας Πετρόπουλος είχε το ταλέντο μα γίνει αντιπαθητικός και διάλεξε ως στάση ζωής τον πόλεμο προς πάσα κατεύθυνση.
Ο Ηλίας Πετρόπουλος, ήταν αυτός που έθιξε τα εθνικά σύμβολα. Αυτός που είχε αποκαλέσει τον Καραμανλή «λέρα», τον (πρόεδρο) Τσάτσο «κωλογλύφτη», τον Σημίτη «πιο ασήμαντο πρωθυπουργό που είχαμε εδώ κι έναν αιώνα», τους οικολόγους «πολιτικάντηδες της δεκάρας», τον Παπαδιαμάντη «μούχλα και μπανιστιρτζή», το Γκάτσο «μηδενικούρα», τον Ελύτη «παγόνι» του οποίου «το Νόμπελ προετοιμάστηκε από τους Αμερικάνους», τον Πατρίκιο «ακριβοπουλημένο», τον Βέλτσο «καραγκιόζη», το Τσόκλη «μπουλντόζα», την Ελλάδα «καταφύγιο καθαρμάτων,αγραμμάτων, τεμπέληδων, θλιβερών απογόνων του πουστόμαγκα Βελουχιώτη και του Εβραίου Μασόνου, ομοφυλόφιλου, μεθύστακα Σολωμού». Ενώ για τον ευατό του είχε διαλέξει τον τίτλο «μουνόψειρα», επειδή «είμαι πάρα πολύε νοχλητικός για ορισμένους ανθρώπους και επειδή είναι πολύ δύσκολο να με εξοντώσουν».
Έτσι ξαφνικά θυμήθηκαν τον Πετρόπουλο. Αφού πέθανε και αποτεφρώθηκε στο Παρίσι όπου είχε καταφύγει από το 1975.
Γεννημένος στην Αθήνα στα 1928 ο Πετρόπουλος διασταυρώθηκε με μορφές και γεγονότα που έγραψαν ιστορία στη μεταπολεμική Ελλάδα. Είχε καταδικαστεί για τις ιδέες του και για τα βιβλία του και είχε εκτίσει ποινή τριών χρόνων στις φυλακές των Τρικάλων.
Είχε κατορθώσει από το 1972 να αποκτήσει αστυνομική ταυτότητα με τον προσδιορισμό «άθεος». ’Ελεγε: «Είμαι αναρχικός κομμουνιστικής προέλευσης, αλλά σιχαίνομαι τους χυδαίους αναρχικούς των πεζοδρομίων. Σε ένα από τα τελευταία του ποιήματα έγραφε:
«…Και είπα στη γυναίκα μου
όταν ψοφήσω εδώ στο Παρίσι
να κάψεις το κουφάρι μου στο κρεματόριο
και να ρίξεις τις στάχτες μου στον υπόνομο».
Τελικά, οι στάχτες του σκορπίστηκαν σε ένα ρυάκι στο νεκροταφείο Pere-Lachaise ένα φθινοπωρινό πρωινό.
πηγή : http://www.styx.gr/news_details.asp?News_ID=469