ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ ( Η ΝΤΑΛΓΚΑΣ )


Ο Αντώνης Διαμαντίδης ή Χατζηδιαμαντίδης, γνωστότερος με το ψευδώνυμό του "Νταλγκάς" ανήκει στη γενιά των μουσικών, που εγκαταστάθηκαν στην απελευθερωμένη Ελλάδα, μετά τη μεγάλη καταστροφή του 1922. Κατά κύριο λόγο υπήρξε τραγουδιστής, αλλά η δισκογραφία του, αποδεικνύει πόσο σπουδαίος συνθέτης και στιχουργός ήταν.
Γεννήθηκε το 1892 στο προάστειο Αρναούκιοί της Πόλης και ήταν το τρίτο παιδί ευκατάστατης Ελληνικής οικογένειας , μετά από δυό αδελφές την Αικατερίνη και την Ελένη. Στα νεανικά του χρόνια, παράλληλα με τα μαθήματά του στο σχολείο, δούλευε, βοηθώντας τον πατέρα του που ήταν εμποροράπτης. Έτσι έμαθε την "τέχνη του γελεκά" που όμως έμελλε να μη χρησιμοποιήσει ποτέ για επιβίωση. Κι αυτό γιατί από παιδί γύριζε στα εξοχικά κέντρα της Πόλης ακούγοντας και θαυμάζοντας τους μεγάλους Έλληνες και Τούρκους τραγουδιστές και μουσικούς των αρχών του αιώνα.

Αρχισε την επαγγελματική του καριέρα, από την μικρή ηλικία των 18 περίπου ετών. Γρήγορα έμαθε ούτι και κιθάρα και η φήμη του, σαν τραγουδιστής, εξαπλώθηκε στους τότε γνωστούς χώρους όχι μόνο των Ελλήνων, αλλά και των Τούρκων μερακλήδων που αναζητούσαν τον εξαίρετο αυτόν νεαρό τραγουδιστή.

Ολα αυτά τα χρόνια εκτός από την Κωνσταντινούπολη, περιόδευσε και τραγούδησε στη Σμύρνη στις πόλεις των παραλίων της Μικράς Ασίας και πιθανόν να ήρθε και στην Ελλάδα.

Το 1919 παντρεύτηκε στην Κωνσταντινούπολη την Αργυρώ Νικολάου και απέκτησαν μια κόρη την Άννα. Η παρουσία του σε πλοίο της γραμμής Ελλάδα Αμερική τα χρόνια εκείνα, ίσως να ήταν και η πρώτη, με Έλληνες μουσικούς και τραγουδιστές, κάτι που έγινε συνήθεια τα επόμενα χρόνια, με διάφορες ορχήστρες. Τα γεγονότα του 1922 Μ.Ασία και καταστροφή της Σμύρνης βρίσκουν τον Αντώνη Νταλγκά να τραγουδά στο υπερωκεάνειο "Μέγας Αλέξανδρος". Γράφει στην οικογένειά του στην Πόλη να φύγουν και συναντιώνται το 1922 στην Ελλάδα.

Με την εγκατάστασή του, πρώτα στον Πειραιά, και μετα στην Αθήνα έρχεται σε επαφή με τους μουσικούς στο γνωστό στέκι της οδού Αθηνάς "Το καφενείον η Μικρά Ασία" και με διάφορα σχήματα αρχίζει να τραγουδά στα γνωστά κέντρα της εποχής.

Τα χρόνια αυτά συνεργάζεται στο πάλκο με όλα τα μεγάλα ονόματα της εποχής, όπως τον Δημήτρη Σέμση ,τον Κώστα Τζόβενο,τον Σπύρο Περιστέρη , τον Κώστα Καρίπη , τον Μήτσο Αραπάκη , και πολλούς άλλους.

Η δισκογραφική του παρουσία αρχίζει αμέσως με την εγκατάσταση του παραρτήματος της Αγγλικής His Master's Voice στην Ελλάδα το 1925, με την οποία υπογράφει και το πρώτο συμβόλαιό του. Με το σήμα της εταρείας αυτής θα τραγουδήσει ανάμεσα στο 1925 και 1932. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με όλες τις εταιρείες ηχογραφώντας άγνωστο αριθμό τραγουδιών.

Η δισκογραφία του Αντώνη Νταλγκά συμπληρώνεται ανάμεσα στο 1930-33 με τις εκδόσεις των Ελληνικών πλέον εταιρειών.
Συνολικά η δισκογραφική δουλειά του Αντώνη Νταλγκά ξεπερνά τα 450 τραγούδια εκ των οποίων 60 περίπου είναι δικές του δημιουργίες. Περιλαμβάνονται ακόμη 35 δημοτικα. Από τη συνεργασία του με τους συνθέτες της εποχής έχει τραγουδήσει 30 τραγούδια του Παναγιώτη Τούντα, 15 του Γιάννη Δραγάτση , 10 του Κώστα Σκαρβέλη και 70 τραγούδια συναδέλφων του συνθετών.

Εκτός απ' τον ίδιο, τα δικά του τραγούδια ερμήνευσαν οι γνωστοί συνεργάτες του τραγουδιστές του μεσοπολέμου, Γρηγόρης Ασίκης, Γιώργος Βιδάλης, Ρόζα Εσκενάζυ, Ζαχαρίας Κασιμάτης και το 1939-40 οι Νίκος Γούναρης, Χρυσούλα Στίνη, Ρίτα Αμπατζή, Στελλάκης Περπινιάδης.

Ο Αντώνης Νταλγκάς από το 1933 και μετά κάνει μια περίεργη στροφή, απομακρύνεται απ΄τη δισκογραφία και επιστρέφει απο κει που ξεκίνησε μικρός, δηλ. τα ελαφρά τραγούδια όπως προσαρμόστηκαν στις αρχές της δεκαετίας του '30. Ο κύριος χώρος έκφρασής του εκείνα τα χρόνια, γίνεται η αριστοκρατική "ταβέρνα του Γιούλη" στο Κουκάκι. Ίσως οι πολύ μεγάλες αμοιβές να ήτανε η αιτία που παρέμεινε εκεί αρκετά χρόνια, παίζοντας και τραγουδώντας .Ο Αντώνης Νταλγκάς, μετά την κατάληψη της χώρας από τα γερμανικά στρατεύματα, τον Απρίλιο του 1941, θα αποχωρήσει από τη δουλειά θα πέσει σε μελαγχολία και δεν θα ξανακουστεί ποτέ πια η μεγάλη αυτή φωνή. Πικραμένος και απογοητευμένος.

πέθανε αρχές του 1945.